Bulls ’ teeth: an insight through CBCT Gupta a, Babele N, Phulambrikar T, Singh SK

opis przypadku

Rok : 2015 / objętość: 27 / Wydanie: 2 | strona : 249-252

bycze zęby: An insight through CBCT
Anjali Gupta, Nandika Babele, Tushar Phulambrikar, Siddharth Kumar Singh
Department of Oral Medicine and Radiology, Sri Aurobindo College of Dentistry, Indore, Madhya Pradesh, Indie

adres korespondencyjny:
Nandika Babele
Department of Oral Medicine and Radiology, Sri Aurobindo College of Dentistry, Indore, Madhya Pradesh
Indie

źródło wsparcia: Brak, konflikt interesów: brak

Sprawdź

DOI: 10.4103 / 0972-1363.170147

Streszczenie

Taurodontyzm to zmiana morfologiczna kształtu zęba, w której występuje powiększenie komory miazgi z wierzchołkowym przesunięciem miazgi i brakiem normalnego zwężenia na poziomie połączenia cementowo-emaliowego. Mimo że jego etiologia rozwojowa jest dowodowa i dobrze udokumentowana, występuje jako część wielu zespołów, a także kilku anomalii rozwojowych. W tej recenzji zestawia się różne aspekty pochodzenia taurodontyzmu, a nie postrzega go jako cytowaną do tej pory w literaturze deformację rozwojową. Przedstawiono również opis przypadku, w którym wszystkie pierwsze stałe trzonowce są dotknięte taurodontyzmem.

słowa kluczowe: zęby byka, etiologia, zespoły związane, taurodontyzm

jak przytoczyć ten artykuł:
Gupta a, Babele N, Phulambrikar T, Singh SK. Bulls ’ teeth: an insight through CBCT. J Indian Acad Oral med Radiol 2015;27:249-52

jak przytoczyć ten adres URL:
Gupta a, Babele N, Phulambrikar T, Singh SK. Bulls ’ teeth: an insight through CBCT. J Indian Acad Oral Med Radiol 2015 ;27: 249-52. Dostępne od: https://www.jiaomr.in/text.asp?2015/27/2/249/170147

wprowadzenie

Taurodontyzm to morfo-anatomiczna zmiana kształtu zęba, w której ciało zęba jest powiększone kosztem korzeni. Termin ten pochodzi od łacińskiego słowa „tauro0” oznaczającego byka i greckiego słowa „dont” oznaczającego ząb, stąd również znany jako „zęby byka” ze względu na morfologiczną analogię dotkniętego zęba do tych u zwierząt kopytnych, zwłaszcza byka. Termin taurodontyzm został ukuty przez Sir Arthura Keitha w 1913 roku i został zdefiniowany przez Witkopa jako „zęby z dużymi komorami miazgi, w których bifurkacja lub trifurkacja jest przemieszczana apically, tak że komora ma większą wysokość apico-okluzyjną niż w normalnych zębach i nie ma zwężenia na poziomie połączenia cemento-emalia (CEJ). Odległość od trifurkacji lub rozwidlenia korzenia do CEJ jest większa niż odległość oklusko-szyjna.”Został po raz pierwszy opisany w szczątkach prehistorycznych hominidów przez de Terra w 1903, a później przez Gorjanovica-Krambergera i Adloffa w 1907, podczas gdy Pickerill w 1909 opublikował raport o taurodontyzmie w uzębieniu współczesnego człowieka i użył dla niego terminu” radicular dentinoma”.

opis przypadku

27-letni pacjent przedstawiony do kliniki medycyny jamy ustnej i Radiologii z główną skargą zbutwiałego zęba i sporadycznym bólem w okolicy zęba w dolnej części pleców od 2-3 miesięcy. Historia choroby pacjenta była nieskładkowa. Podczas badania, kikut korzeniowy 48 był obecny klinicznie. Zaleca się wykonanie wewnątrzustnego badania radiologicznego (iopa) w odniesieniu do 48, w którym przypadkowo znaleźliśmy morfologicznie zmieniony 46 z powiększoną komorą miazgi rozciągającą się poza obszar szyjki macicy i brakiem normalnego rozwidlenia sugerującego hipertaurodontyzm (ze względu na pryzmatyczną lub cylindryczną formę, w której komora miazgi prawie osiąga wierzchołek, a następnie rozpada się na dwa lub cztery kanały). Zaleca się wykonanie wewnątrzustnego badania radiologicznego po stronie przeciwnej, ponieważ podejrzewano, że jest on obecny obustronnie, a także wykazywał podobny wygląd po przeciwnej stronie i .

Rysunek 1: IOPA z 46 pokazująca brak normalnego zwężenia szyjki macicy z wydłużoną komorą miazgi Kliknij tutaj, aby zobaczyć

Rysunek 2: IOPA z 36 o podobnym wyglądzie jak 46 Kliknij tutaj, aby zobaczyć

następnie wykonaliśmy pełnowymiarową tomografię komputerową z wiązką stożkową (CBCT) dla pacjenta w celu oceny całego uzębienia pod kątem obecności zębów o zmienionej morfologii. Skan CBCT ujawnił obecność hipertaurodontyzmu w stałych pierwszych trzonowcach wszystkich czterech ćwiartek. Rozwidlenie komory miazgi było 3,5-3,8 mm krótsze od wierzchołka, co było widoczne na odcinku koronalnym ze wszystkimi trzonowcami. Brakowało mu normalnego zwężenia szyjnego, dając wygląd zębów byka. Mikrodontia była związana z 18, podczas gdy 28 nie było klinicznie (pacjentowi zaprzeczono ekstrakcji w wywiadzie). Zęby z taurodontyzmem okazały się klinicznie normalne. Nie zaobserwowano innych znaczących zmian w uzębieniu, zarówno klinicznych, jak i radiologicznych. Ogólne badanie fizykalne nie wykazało żadnych istotnych wyników. Pacjent został skierowany do oddziału chirurgii jamy ustnej w celu ekstrakcji 48 .

Rysunek 3: obraz CBCT pokazujący obecność hipertaurodontyzmu w stałych pierwszych trzonowcach wszystkich czterech ćwiartek Kliknij tutaj, aby zobaczyć

Rysunek 4: Odcinek koronalny 16 i 46 pokazujący rozwidlenie Komory pulpy 3.5-3.8 mm krótszy od wierzchołka i pozbawiony normalnego zwężenia szyjnego Kliknij tutaj aby zobaczyć

Rysunek 5: Sekcja Koronowa 26 i 36 o podobnym wyglądzie Kliknij tutaj, aby zobaczyć

dyskusja

etiologia taurodontyzmu jest zróżnicowana, ale głównym konsensusem jest to, że jest to zmiana rozwojowa w obrębie nabłonkowej powłoki korzeniowej, która jest niezbędna do powstania korzeni. Brak inwaginacji nabłonkowej membrany hertwiga na właściwym poziomie poziomym powoduje ząb o krótkich korzeniach, powiększoną i wydłużoną komorę miazgi o znacznie większej wysokości apico-okluzyjnej niż normalnie, oraz z wierzchołkowym przesunięciem obszaru furkacji. W 1928 roku Shaw sklasyfikował zęby taurodonta następująco:

1. Hypotaurodont: umiarkowane powiększenie komory miazgi kosztem korzeni.
2. Mezotaurodont: miąższ jest dość duży, a korzenie krótkie, ale wciąż oddzielne.
3. Hipertaurodont: Pryzmatyczne lub cylindryczne formy, w których komora pulpy prawie osiąga wierzchołek, a następnie rozpada się na dwa lub cztery kanały .

stwierdzono, że Taurodontyzm występuje jako izolowana, pojedyncza cecha lub w połączeniu z innymi zespołami i anomaliami. Tak więc etiologię taurodontyzmu można podzielić na następujące pozycje:

Rysunek 6: Klasyfikacja zębów taurodonta: a) Cynodont (b) Hipotaurodont (c) Mesotaurodont (d) Hypertaurodont Kliknij tutaj, aby zobaczyć

1. czynniki genetyczne-istnieje kilka teorii dotyczących etiologii taurodontyzmu. Sugerowano, że anomalia reprezentuje prymitywny wzór, mutację, wyspecjalizowaną lub wsteczną postać, cechę atawistyczną, cechę związaną z X oraz cechę rodzinną lub autosomalną dominującą. Chociaż taurodontyzm został zgłoszony w związku z pewnymi zespołami i niektórymi wadami genetycznymi, jego prawdziwe znaczenie jest nadal niejasne.
2. zespół związany-wiadomo, że wiele zespołów jest związanych z taurodontyzmem, które mają kilka objawów ustnych i systemowych: ,

• zespół Downa.
• zespół Klinefeltera (XXY).
• zespół Smitha-Magenisa.
• zespół Lowe ’ a (zespół oczodołowo-mózgowo-nerkowy).
• zespół Tricho-dento-osseous (TDO).
• zespół Williamsa.
• zespół McCune ’ a-Albrighta.
• zespół Wolfa-Hirschhorna.
• zespół Mohra (oral-facial-digital II syndrome).
• zespół Van der Woude ’ a.

• Tooth agenesis.
• Hypodontia/oligodontia.
• Amelogenesis imperfecta (hypoplastic-hypomaturation with taurodontism).
• Pulpal calcification.
• Cleft lip or palate.
• Triad of microdontia-taurodontia-dens invagination.
• Triad of hyperphosphatasia-oligophrenia-taurodontism.
• Ectodermal dysplasia.
• Thalassaemia major.

• Infection (osteomyelitis).
• zaburzona homeostaza rozwojowa.
• chemioterapia w dużych dawkach.
• przeszczep szpiku kostnego w wywiadzie.

wniosek

prezentowany tu przypadek pokazuje przypadkową diagnozę zębów z taurodontyzmem, pokazując, że klinicznie korony tych zębów mają normalne cechy i dlatego taurodontyzm można diagnozować tylko radiologicznie. Zęby te zwykle nie dają żadnych objawów, ale mogą mieć implikację, gdy muszą być leczone endodontycznie lub muszą być ekstrahowane ze względu na wpływ morfologii na lokalizację otworów, oprzyrządowanie i obturację.
wsparcie finansowe i sponsoring
brak
konflikty interesów
nie ma konfliktów interesów.

	Keith A. Problems relating to the teeth of the earlier forms of prehistoric man. Proc R Soc Med 1913; 6: 103-24.
	Witkop CJ Jr. objawy chorób genetycznych w miazdze człowieka. Oral Surg Oral Med Oral Pathol 1971;32: 278-316.
	Manjunatha BS, Kumar KS. Taurodontyzm-przegląd jego etiologii, rozpowszechnienia i rozważań klinicznych. J Clin Exp Dent 2010; 2: e187-90.
	Tsesis I, Shifman a, Kaufman ay. Taurodontyzm-wyzwanie endodontyczne. Raport o sprawie. J Endod 2003;29: 353-5.
	Shaw JC. Zęby taurodonta w rasach południowoafrykańskich. J Anat 1928; 62: 476-98.
	Jafarzadeh H, Azarpazhooh a, Mayhall JT. Taurodontism: a review of the condition and endodontic treatment challenges. Int Endod J 2008;41: 375-88.
	Neville BW, Damm DD, Allen CM, Bouquot J. patologia jamy ustnej i Szczękowo-Twarzowej. 3 rd ed. New Delhi, India: Saunders; 2008. S. 94-6.
	Mark TJ, Carl J, Witkop CJ Jr. Taurodontyzm-wyodrębniona cecha związana z zespołami i aneuploidią chromosomów X. Am J Hum Genet 1980; 32: 396-413.
	Gomes RR, Habckost CD, Junqueira LG, Leite Af, Figueiredo PT, Paula LM, et al. Taurodontism in Brazilian patients with tooth agenesis and I and second-degree relatives: a case-control study. Arch Oral Biol 2012;57: 1062-9.

, , , , ,